สุดแล้วแต่บุคคลมั้ง ผมเคยไปที่พักชาวต่างชาติบางครัวเรือน พวกเขาก็สวมเกือกที่เดินนอกที่พักอาศัยเข้ามาในบ้าน บางคนพอไปบ้านพักอาศัยพวกเขา ก็จะมีรองเท้าสำหรับใส่ในบ้านเรือนให้เปลี่ยน ก็เพราะว่าเขากล่าวว่ารองเท้าที่ใส่นอกบ้านไปย่ำอะไรมาบ้างก็ไม่ทราบได้ ถ้าบางท่านไปเหยียบย่ำขี้หมามา แล้วมาย่างก้าวเหยียบย่ำพื้นพรมพวกเขาล่ะ เลยหยุดปัญหาโดยให้ถอดรองเท้าก่อนเข้าที่พักอาศัย แต่ทว่าถึงขั้นสวมงีบบนที่นอน ฉันว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ ดูน่าแน่นบาทาออก ยกเว้นว่าจะเมา หวนกลับที่อยู่อาศัยแล้วหมดสติบนเตียงนอนทั้งที่ยังใส่เกือก ก็ว่าไปอีกอย่างนึง
ที่ออสเตรเลีย ใส่รองเท้าใส่ในบ้านเข้าบ้านพักอาศัย เข้าห้องนอน แต่มิได้ขึ้นที่นอน ใส่เพื่อออกไปข้างนอก เหยียบย่ำไรมาก็ไม่ทราบได้ย่างเท้าเข้าบ้านเข้าห้องนอน ขึ้นชั้นสอง เป็นอย่างนี้ทุกบ้านเรือน ยกเว้นบ้านบ้านฉัน แต่เดิมคนรักก็ใส่แต่ภายหลังคงเบื่อที่บ่น ต่อมาพอมิตรสหายของเค้าสวมรองเท้าเข้าที่อยู่อาศัยฉันถือเครื่องดูดฝุ่นติดตามดูดรอยเท้าเลย ภายหลังนั้นรู้เห็นเป็นใจว่า ที่นี่ประเทศไทยเฮ้าส์ต้องถอดรองเท้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น